Kağıt, insanlığın önemli ihtiyaç maddelerinden biri olup, kağıt sanayinin gelişmesi bir ülkenin sanayi ve kültürel gelişmişlik düzeylerinin belirleyici etmenlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Atık kağıt sürekli olarak geri kazanılamaz. Eğer, belirli miktardaki kağıt sürekli olarak geri kazanılırsa, son kullanılma limitlerine çok kısa bir süre içinde ulaşılır. Her geri kazanımda, liflerin boyu kısalır ve liflerin yapışması için yardımcı maddeler ilave edilmeden yeni kağıt üretilemez.
1 ton kullanılmış kağıt çöpe atılmayıp geri dönüştürüldüğü ve kağıt üretiminde tekrar kullanıldığı zaman;
-12400 m3 havadaki sera gazı olan karbon dioksitin bertaraf edilmesi,
-12400 m3 oksijen gazının üretilmeye devam etmesi,
-34 kişinin oksijen ihtiyacını sağlayan 17 yetişkin ağacın korunması,
-Ayda 3 ailenin tükettiği 32 m3 su tasarrufu,
-Kış aylarında ısınma amacı ile iki ailenin tüketeceği 1750 litre fuel-oil tasarrufu,
-2,4 m3 çöp depolama alanından tasarruf,
-20 ailenin bir ay süreyle tüketeceği 4100 kW/sa elektrik enerjisinden tasarruf edilebilmesi mümkündür.
Polietilen tereftalat, (PET, PETE, PETP) polyester ailesine ait poli kondenzasyon metoduyla üretilen termoplastik bir malzemedir. PET kalınlığına bağlı olarak yarı-rijit (yarı-katı) ve rijit (katı) olabilir ve çok hafiftir. İyi bir gaz ve nem bariyeri olarak kullanılan PETserttir ve darbeye karşı dayanıklıdır. Doğal olarak renksiz ve şeffaftır. Meşrubat, yiyecek ve içecek kapları, sentetik fiber gibi yaygın kullanım alanları vardır.
PET polardır ve molekülleri lineer ve ağ olmaksızın oluşmaktadır. Bu özelliklerin ikisi de yarım kristal olma hali ve faser hali için şarttır. Bu da, 80 °C bile formunu bozmamasını ve kırılmaya karşı dayanıklı olmasını sağlar.
En önemli kullanım avantajı, tamamen geri dönüşebilir olmasıdır.
Diğer plastiklerden farklı olarak, polimer zincirleri, sonraki kullanımlar içinde eski halini almış durumdadır.
Kullanım Alanları:
- Mikrodalga fırınlarda ve geleneksel yemek kapları
- Film ve monofilament üretiminde
- Çoğunlukla gazlı, düşük alkollü içki şişelerinde
Taşıyabildiği yük kapasitesi, maliyet ve dayanıklılık açısından her sektör ve her ürün için en uygun ve en ekonomik ambalaj ürünüdür.Çuvallarımız tarımsal ve endüstriyel sektörlerde kullanılmaktadır.
Kullanım Alanları;
- Şeker, tuz, un gibi temel gıda maddelerinin ambalajlanmasında.
- Pirinç, bulgur, nohut, kuru fasulye, mercimek gibi bakliyatların ambalajlanmasında.
- Mısır, fındık, ceviz, fıstık, kestane, ay çekirdeği, kabak çekirdeği gibi yağlı yemişlerin ambalajlanmasında.
- Arpa, buğday,eşil fasulye, bezelye, bakla, barbunya, biber, patates gibi ürünlerin ambalajlanmasında.
- Pamuk,tütün ve Muhtelif tohumların ambalajlanmasında.
- Muhtelif besi yemleri ve saman ambalajlanmasında.
- Gübre ambalajlanmasında.
- Tekstil sektöründe.
- Çimento, alçı, kireç, seramik yapıştırıcısı, kum, çakıl gibi yapı malzemelerinin ambalajlanmasında.
- Kuarz, muhtelif madenler ve minerallerin ambalajlanmasında.
- Katı, toz ve granül formundaki muhtelif kimyasal maddeler gibi ürünlerin ambalajlanmasında, kullanılır.
Tenekeler, yeryüzünü oluşturan çeşitli minerallerin işlenerek saflaştırılması sonucunda üretilirler Evlerimizde gıda ve içecek ambalajlarında kullanılan ambalaj türlerinden birisidir. Tenekeler mıknatısla çekilebilme özelliğine sahiptirler. Genellikle; Yemeklik yağ tenekeleri, konserve kutuları ve meşrubat kutuları günlük hayatta kullandığımız teneke malzemelerine örneklerdir.
Tenekelerin geri dönüşmesi ile;
- Bisikler ve otomobil gibi araçların bazı parçaları elde edilebilir.
- Bir teneke içecek kutusunun geri dönüştürülüp market raflarında tekrar yerini alması 60 gün gibi kısa bir sürede gerçekleşir.
- 1 ton metal üretiminde, hammadde olarak demir cevheri kullanmak yerine, metal ambalajların geri dönüştürülmesi sonucu elde edilen hammaddeleri kullanmak, enerji tüketimini %70, hava kirliliğini %30 ve su kirliliğini %60-70 azaltır.
- Dünyada yılda yaklaşık 20 milyar teneke kutunun geri dönüşümü yapılıyor. Bu miktar uc uca eklendiğinde dünyanın çevresini 5 kez sarabilecek büyüklüktedir.
Atık alüminyum küçük parçacıklar halinde doğranır. Daha sonra bu parçalar büyük ocaklarda eritilerek, dökme alüminyum üretilir. Bu sayede atık alüminyum, saf alüminyum ile neredeyse aynı hale gelir ve üretimde kullanılabilir.Alüminyum tüketiminin %31'ini Ambalaj, %22'ini Ulaşım, %19'ini Yapı, %10'unu Elektiriksel, %8'ini Dayanıklı Tüketim Malları, Kalan %10'u ise diğer alanlarda kullanılmaktadır.
Alüminyumun geri kazanımıyla; enerji tüketiminde azalma % 95, hava kirliliğinde azalma % 90, su kirliliğinde azalma % 97, baca gazı kirletici emisyonunda azalma % 99 oranında olur ve boksit cevherinde korunmuş olur.
Bir kilogram alüminyum kutu geri kazanıldığında; 8 kg boksit madeni, 4 kg kimyasaln madde, 14 kW/sa elektrik enerjisi kullanımı korunmuş olur.
On adet alüminyum içecek kutusu geri kazanıldığında, 100 kW/sa bir lambanın 35 saatte veya bir TV' nin 30 saatte harcadığı elektrik enerjisi korunmuş olur. Bir ton kullanılmış alüminyumdan alüminyum üretilirse; 1300 kg boksit bakiyesi, 15000 litre soğutma suyu, 860 litre prosesn suyu, 2000 kg CO2 ve 11 kg SO2 emisyonu daha az oluşur.
Plastikler doğada hazır bulunmaz, doğadaki elementlerin belli bir sıcaklık ve basınç altında, katalizör kullanılarak Monomerlerin reaksiyona sokulması ile olur. Plastiklerin kaynağı, ham petrol, gaz ve kömürdür. Plastiğin genelde ana kaynağı petrol rafinerisinden arta kalan bakiye maddelerdir.
Plastiğin kolay işlenebilirliği, rengi, parlaklığı, otomatik istihsale uygun oluşu, plastiği çok çeşitli sahalarda kullanma imkânını doğurmuştur.
Plastiklerin, düşük yoğunluklu, kuvvetli, istenen şekilde şekillendirme özelliğine sahip ve düşük maliyetli olmasından dolayı kullanım kapasiteleri sürekli olarak artmaktadır.Plastik atıklar öncelikle cinslerine göre ayrılarak geri dönüşüm işlemine tabi tutulur. Cinslerine göre ayrılan geri dönüşebilir plastik atıklar, kırma makinalarında kırılıp küçük parçalara ayrılır. İşletmeler bu parçaları direkt olarak belli oranlarda, orijinal hammadde ile karıştırarak üretim işleminde kullanabildiği gibi; tekrar eritip katkı maddeleri katarak ikinci sınıf hammadde olarak da kullanabilir.
1 ton plastik ambalaj atığının geri dönüşümü sonucunda 14000 kWh enerji tasarrufu sağlanmış olur. Örneğin; Türkiye genelinde tasarruf edilebilecek enerji miktarı yıllık 4 Milyon Megawatt saattir (MWh).
Plastik, karbonun (C) hidrojen (H), oksijen (O),azot (N) ve diğer organik ya da inorganik elementler ile oluşturduğu monomer adı verilen, basit yapıdaki moleküllü gruplardaki bağın koparılarak, polimer adı verilen uzun ve zincirli bir yapıya dönüştürülmesi ile elde edilen malzemelere verilen isimdir.
Cam, kum (kuartz), soda, kireç, feldispat ve iz elementler gibi hammaddelerin yüksek sıcaklıkta eritilmesiyle üretilir. Bu hammaddelerin çıkarılması doğal kaynakların tüketimine ve üretim esnasında kullanılan enerji, su ve oluşturulan kirlilik çevreye zarar vermektedir.
Doğal kaynakların tükendiği ve çevre kirliliğinin önemli boyutlara ulaştığı günümüzde, tüm atıkların geri kazanımında olduğu gibi cam geri kazanımı da önemli ve yaygındır. Camların toplanarak geri kazanılması depolama sahalarının ömrünü uzatır, doğal kaynakları korur ve atık bertaraf maliyetlerini azaltır.
Camların Geri Kazanımıyla;
%25 Enerji Tüketiminde Azalma
%20 Hava Kirliliğinde Azalma
%80 Maden Atığında Azalma
%50 Su Tüketiminde Azalma Sağlanır.
Cam geri dönüşümü Kum – Soda ve Kireç gibi madenlerin korunmasını sağlar.
Hurda metal geri dönüşüm endüstrisi çok geniş bir yelpazeye sahiptir. Miktar olarak en çok geri dönüştürülen metallerin bazıları aşağıdaki gibidir;
- Hurda Demir,
- Hurda Çelik,
- Hurda Bakır,
- Hurda Pirinç (Sarı),
- Hurda Alüminyum,
- Hurda Çinko,
- Hurda Paslanmaz Çelik,
- Hurda Kurşun vb.
Hurda metaller genel olarak iki ana gruba ayrılırlar; Demirli (ferrous) ve demir dışı (non-ferrous).
PE = Polietilen: Polietilen, çok çeşitli ürünlerde kullanılan bir termoplastiktir. İsmini monomer haldeki etilenden alır, etilen kullanılarak polietilen üretilir. Plastik endüstrisinde genelde ismi kısaca PE olarak kullanılır. Etilen molekülü C2H4 , aslında çift bağ ile bağlanmış iki CH2?den oluşur. (CH2=CH2) Polietilenin üretim şekli, etilenin polimerizasyonu ile olur. Polimerizasyon metodu, radikal polimerizasyon, anyonik polimerizasyon, iyon koordinasyon polimerizasyonu ve katyonik polimerizasyon metodları ile olabilir. Bu metodların her biri farklı tipte polietilen üretimi sağlar.
Polietilenin sınıflandırılması
Polietilen yoğunluk ve kimyasal özellikleri baz alınarak çeşitli kategorilerde sınıflanır. Mekanik özellikleri, moleküler ağırlığı, kristal yapısı ve dallanma tipine bağlıdır.
* HDPE (yüksek yoğunluklu PE ) (high density PE)
* LDPE (düşük yoğunluklu PE) (low density PE)